Persoas xordas e lingua de signos

CNSE

O colectivo de Persoas Xordas é moi diverso. Nesta variedade inflúen factores relacionados tanto co tipo de xordeira (momento de aparición, lugar da lesión, grao de perda auditiva), coas formas de comunicación utilizadas, con diversas características individuais (idade, etc.) como co contexto familiar, educativo e social. En España, as persoas xordas comunícanse de diferentes formas. Para algunhas a Lingua de Signos Española ou Catalá é a súa primeira lingua, mentres que para outras o é a lingua oral; hainas que dominan ambas as linguas (signadas e orais) e senten igualmente cómodas coas dúas segundo en que contextos e situacións, mentres que para outras, unha delas é a que predomina ou a única que utilizan; entre as persoas xordas usuarias da Lingua de Signos algunhas aprenderon a signar na súa infancia e outras sendo xa adultas; hai quen é usuarias de audífonos ou implantes cocleares e entre elas, hai quen usa a Lingua de Signos e quen non; ademais, dentro dese grupo, atoparemos persoas que consideran que as axudas técnicas á audición son suficientes para participar no mundo que lles rodea mentres que para outras, aínda sendo necesarias, son insuficientes. Tamén atoparemos Persoas Xordas que, por mor dun sistema educativo non inclusivo, teñen problemas de expresión e comprensión de textos escritos.

Persoas Xordas e Lingua de Signos

Para máis información, pode acceder ao sitio web de

A Convención sobre os Dereitos das Persoas con Discapacidade, no seu artigo 30, recoñece e protexe o dereito á identidade lingüística e cultural, relacionado co lingua dos signos, das persoas xordas.Ao Intérprete de Lingua de Signos é ao profesional que interpreta a información da lingua de signos á lingua oral e viceversa, co fin de asegurar a comunicación entre as persoas xordas e oíntes.

CNSE

“As Persoas Xordas ao longo do tempo, incorporaron de forma natural as Linguas de Signos como resposta creativa á limitación sensorial da xordeira. Son linguas naturais de carácter visual, espacial, gestual e manual en cuxa conformación interveñen factores históricos, culturais, lingüísticos e sociais” (Lei 27/2007, artigo 4).
“Na actualidade conviven no Estado Español dúas Linguas de Signos, a Lingua de signos Española e a Lingua de Signos Catalá na Comunidade Autónoma de Catalunya, tal e como recoñece a Lei 27/2007, do 23 de outubro, pola que se recoñecen as Linguas de Signos Españolas e regúlanse os medios de apoio á comunicación oral das Persoas Xordas, con discapacidade auditiva e Sordociegas.”